[Liburn]

hm možda velika većina naših prezimena nisu starija od 500 god., ali je ipak činjenica da smo pioniri u Europi po pitanju formiranja prezimena uopće. Možda patronimici nisu prezimena, ali je isto tako činjenica da su slavenska prezimena masovno patronimička.
Kad se npr. uspoređuju germanska i slavenska prezimena, germanska su češće opisna, slavenska češće patronimička. To bi moglo doći od načina života jednih i drugih.

Širenje Germana po Europi iz baltičkih zemalja je širenje ratničkih skupina kojima se ekonomija bazirala na ratovanju odn. potlačivanju i ubiranju plijena od zateknutih lokalnih poljoprivrednika i stočara. U takvoj kulturi i ekonomiji nije čudno da nastaju nadimci koji se pridodaju imenu a imaju značenja a la buzdovan, kaciga, štit, mač, strijela, napad, obrana, oganj pa tako iz tih nadimaka koji su opisni i govore čime se netko bavio ili čime se netko proslavio vremenom nastaju prezimena, odn. takvi nadimci postaju prezimena, uz osnovno sredstvo rada ili radnju se pridodaje pridjev koji veliča sredstvo/radnju/sposobnost pa tako ti nadimci kasnije prezimena imaju puno značenje a la Buzdovan Presvijetli, Štit Veliki, Oganj Strašni itd. I velik broj Germana danas ima prezimena takvog značenja ustvari. Patronimički nadimci su teže nastajali kod germanskih plemena jer imamo to dosta dugo razdoblje od nekih 1000 god. kad se germanska plemana kreću, ne konstantno nego u epizodama i kod takvog kretanja se gubi stanište koje bi privuklo patronimik u smisleno značenje na duže staze. Kod Germana je pleme jača referenca identiteta nego rod jer rodu treba nepomični stan da bi ostao rod.

S druge strane zakarpatski Praslaveni su bili sjedilačka kultura, poljoprivrednici i naglašeno rodovskog društvenog uređenja, a slabašnog plemenskog. Tek dolaskom Germana s jedne i nomadskih konjanika s druge strane (ratničke kulture - pleme jače od roda) Praslaveni su razbucani ali to rezultira i velikim širenjem slavenskog jezika na spomenute (naročito Skite i Sarmate koji zbog eksplozije i ekspanzije Huna gube svoje teritorije pa tako i kulturu), tako se sa slavenskim jezikom širi i narav slavenske kulture - okrenutost rodu na spomenute ali i promjena slavenskog načina života prema formiranju plemenskog identiteta. Međutim ostaje sačuvana pripadnost rodu - tu patronimici dolaze do izražaja. Patronimikom se ne označava samo pripadnost zemunici (kod Praslavena) nego se i čuva polje, njiva odn. zadržava u vlasništvu stanovnika zemunice - roda. (Na drugim mjestima u višoj civilizaciji kao npr. na Mediteranu patronimicima se čuva imovina patricijskih obitelji.)
Prvo se kod opisa pripadnosti rodu pojavljuju posesivni patronimici na -ov/-ev. Po ocu ili po majci, tj. po hranitelju i glavi kuće/roda. Kako se rod širi sljedećim generacijama tako se prikeljuju deminutivni patronimici na -ić, oni su prijelaz iz roda u pleme. Primjer: Milko -> Milkov -> Milković.

Tako da možemo reći da je možda crkva nametnula potrebu formiranja prezimena ne tako davno da bi se izbjeglo spajanje bliskih rođaka, čak više zbog germanskih nadimaka nego slavenskih jer ispada kao da su slavenski već "mislili" na to (nisu nego su bili odraz starije kulture), možemo reći i da prezimena postoje tek od tada, ali s druge strane što su onda bili stariji nadimci - ako ne isto to? Svojevrsna prezimena. Kako razlikovati Antu od Ante, Mariju od Marije prije 1000 god?