ČUDNIJE OD FANTAZIJE
4-Poglavlje
Cionizam i Drugi Svjetski Rat
Sada ćemo se vratiti na rane 30-te godine 20-tog vijeka. Nećemo ni ovaj put analizirati sve detalje u vezi uzroka i događaja u Drugo Svjetskom Ratu. Želim samo da ilustrujem još jednu cionističku agitaciju da Amerikaci uđu u rat.
Njemci su bili ogorčeni ne samo cionističkom ulogom u njihovom porazu u Prvom Svjetskom Ratu, nego i brutalnim novčanim reparacijama koje su im bile nametnute od strane pojedinih cionističkih bankara koji su doprinjeli u kreiranju Versajskog Ugovora, poslije Prvog Svjetskog Rata. Njemci, koji su ostali u međuvremenu bez većeg dijela svojih teritorija, i sa teškom privrednom situacijom, biraju Hitlera za kancelara 1932-ge godine. Hitler i Nacistička Partija uskoro preuzimaju kontrolu nad njemačkim medijima, bankama, i univerzitetima, koji su do tada bili pod kontrolom veoma uticajnih Cionista.
Skoro istovremeno, Cionisti su počeli svoju agitaciju protiv Njemačke, po cijelom svijetu. Bojkot njemačke robe je stupio na snagu i pozivi Britaniji i Americi da odmah poduzmu mjere protiv Njemačke, počeli su da stižu iz cionističkih krugova. Dvadeset četvrtog marta 1933. g. (6 godina prije početka 2-gog Svjetskog Rata), britanski list Daily Express nosio je na svojoj naslovnoj stranici proglas: “ Judeja Objavljuje Rat Njemačkoj. Jevreji Svih Zemalja Ujedinite se u Zajedničkoj Akciji”. (1)
Priča sa naslovne strane je glasila da su cionisti pokrenuli napore širom svijeta da izoluju Njemačku, i okrenu druge nacije protiv nje. Sljedeće godine, cionistički politički lider Vladimir Jabotinksy je pisao:
"Sve Jevrejske zajednica širom svijeta već mjesecima vode borbu protiv Njemačke…Mi moramo pokrenuti duhovni i fizički rat protiv Njemačke. Naši jevrejski interesi nam nalažu potpuno uništenje Njemačke. (2)
Nekoliko godina kasnije, Lord Beaverbrook, britanski novinski magnat objavljuje i upozorenje u vezi cionističkog uticaja na britansku štampu. Beaverbrook upozorava:
"
Oko 20,000 njemačkih Jevreja došlo je u Englesku. Oni sada poduzimaju sve da ne dođe ni do kakvog dogovora sa Njemačkom. Jevreji su zauzeli najviše pozicije u štampi ovdje. Oni sada koriste svoj politički uticaj da nas gurnu u rat." (3)
U septembru 1939, Njemačka i Poljska ulaze u rat oko teritorije koja je oduzeta Njemačkoj, Versajskim Ugovorom iz 1918. Pod izgovorom zaštite Poljske, Velika Britanija i Francuska odmah objavljuju rat Njemačkoj. (ignorišući činjenicu da je i Sovjetski Savez takođe napao Poljsku). Njemačka je apelovala na Britaniju i Francusku da povuku svoju odluku o objavi rata, ali bez odgovora. Saveznici su počeli sa masovnim nagomilavanjem snaga duž njemačke zapadne granice. U proljeće 1940, rat u Zapadnoj Evropi je počeo napadom Njemačke na Norvešku, Holandiju i Belgiju, odbacujući britanske i francuske snage do belgijske obale. Beaverbrook-ovo predviđanje se ostvarilo.
U USA, cionistička mafija je počela da obrađuje američkog predsjednika. Mada su se imena glavnih igrača promjenila, glavna igra je ostala ista. Baruch je jos uvijek tada vukao predsjedničke konce, zajedno sa drugim cionističkim “savjetnicima” kao sto su Henry Morgenthau, Eugene Myer, i Harold Ickes. Myer, poslovni partner sa Baruch-om, kupuje list Washington Post, u to vrijeme. (danas Myer-ov unuk, Donald Graham drži ovaj list ) Ickes, tadašnji Secretar za unutrašnje poslove FDR-a, zabranjuje izvoz helijuma u Njemačku, u 1934 g. To je natjeralo Njemce da koriste lako zapaljivi vodonik za pogon njihovih čuvenih cepelina. Uskoro cepelin Hindenburg doživljava katastrofu, 1937-me što je bila jednim djelom i “zasluga” Harold-a Ickes-a.
Sad je bio red na Franklin-a Delano Roosevelt-a da isporuči Amerikance u još jedan Evropski rat. Američki patrioti, kao npr. poznati pilot Charles Lindbergh, primjetili su to i pokušali da upozore američke građane da Cionisti pokušavaju da ih uvuku u rat koristeći svoj medijski uticaj. Lindbergh je rekao:
“Ja ne napadam jevrejski narod.Ono sto hoću da kažem je da lideri britanskog i jevrejskog naroda, sa razlozima koji su koliko razumljivi sa njihove tačke gledišta, toliko neprihvatljivi sa naše, i iz razloga koji nisu američki, pokušavaju da nas uvuku u rat. “ (4)
Zbog veoma jakog anti-ratnog raspoloženja, FDR je zajedno sa svojim cionističkim manipulatorima imao dosta problema da uvuče USA u ovaj evropski rat. Onda je došlo do čuvenog “incidenta” u Pearl Harbor-u, 1941g. Japan i Njemačka su bili vezani zajedničkim odbrambenim ugovorom, što je značilo, rat sa Japanom bio je i ujedno rat sa Njemačkom. FDR je bila uspostavila embargo na japanske naftne zalihe, u nadi da će to isprovocirati Japan da napadne Pearl Harbor. U vladinim dokumentima ima mnogo neprikosnovenih dokaza da je FDR unaprijed znao o japanskom napadu i dozvolio da se to dogodi, tako da bi imao razlog za uvlačenje USA u rat. (5)
Kao sto je bio slučaj u Prvom Svjetskom Ratu, ulazak USA u rat doveo je do jos jednog poraza Njemačke. Nekoliko sati prije nego sto je počinio samoubistvo, 30 aprila 1945g. Hitler je izdiktirao svoj testament i u njemu optužio cionističku mafiju da je bila odgovorna što je do tog rata i došlo. Nije veliko iznenađenje da Hitler tvrdi tako nešto. Međutim, njegovo bacanje krivice na Jevreje, paralelno je i sa tvrdnjama ličnosti kao što su Jabotinsky, Lindbergh, Beaverbrook, Prvi Ministar Neville Chamberlain, ambasador Joe Kennedy, i mnogi drugi. U svojoj posljednjoj javnoj poruci, Hitler je napisao:
"
Nije tačno da sam ja ili bilo ko drugi u Njemačkoj želio rat, 1939-te godine. Njega su željeli i isprovocirali internacionalni državnici jevrejskog porijekla ili oni koji su radili za jevrejske interese. Niti sam ikada želio da nakon užasnog 1-og Svjetskog Rata, ikada dođe do rata sa Engleskom ili Amerikom" (6)
Bez obzira na vaše poglede u vezi Drugog Svjetskog Rata, i da li su ili ne USA trebale da učestvuju, ono što je suštinsko ovdje i što se ne može odbaciti je da cionisti godinama prije nego je taj rat počeo nisu nimalo oklijevali u manipulaciji Amerikanaca, da ovi ginu za njihove vlastite interese.
http://www.galaksija.com/cof4.htm