Quote:
Kartikeya kaže:
Ne može svako davati vlastiti kriterijum šta je vedsko a šta nije. Ili je nešto autentično il nije autentično. Ako nije autentično - onda i ne vredi; a ako jeste onda vredi. A ima mnogo belosvetskih zamlata koje bi da sebe nametnu kao autentične autoritete za oblasti znanja za koje niti su opunomoćeni niti imaju onakvo znanje i razumevanje kakvo bi valjalo da imaju, a sve na osnovama propagandnog uticaja bilo sa stanovišta opunomoćenika trenutnih ustoličenih svetovnih vlastodržaca i njihovih materijalističkih (slepih) pogleda na duhovnost kojoj nisu ni blizu, bilo sa istorijskog stanovišta, antropološkog... ... ... Ako to nema, svoga duhovnog uporišta - onda iako u nekom vrlo ograničenom i fragmentiranom materijalnom smislu može imati antropološku, istorijsku, materijalno-naučnu osnovanost i vrednost i kao takvo (al samo kao takvo) biti i uvaženo ili razmatrano - onda ono nema svoju suštinsku, duhovnu, vrednost i na taj način predstavlja ili zabludu ili u najboljem slučaju vrlo relativan i fragmentiran, jednodimenzionalan pogled pogled na nešto što je multidimenzionalno i mora biti sagledano u svojoj sveukupnosti da bi se shvatilo ili spoznalo kakvo jeste.
Vedski žrtveni obredi (ašvamedha...) kao i aštanga yoga, iako autentični procesi su bili procesi koji su propisani i funkcionalni u svom krajnjem postignuću za ranija doba, ali u ovom dobu, za ogromnu većinu su nepraktični i nisu od pomoći. Prosto oni jesu OK, ali ne u ovom vremenu, generalno i za većinu populacije.
|
Spor je u tome sto pod vedskom literaturom podrazumjevate kompletni opus hindu spisa (tj ne kompletni nego vaishnavski) koji obuhvaca i vede i purane itd.
Vecinom medjutim kad se spomene vedska literatura ljudi pomisle na cetiri vede, a u tom slucaju je tocno sto je Fazz rekao da danas to nit se sljedi nit se u biti moze pravo sljediti (recimo vrlo je upitno danas sto je uopce soma i da li te biljke uopce vise ima itd.. ).
I u praksi danasnji hinduizam ukljucujuci i vaishnavizam sljedi Puranei tumaci vede cak i kad ih spominje (a to je izuzetno rijetko i vise formalno, da bi se nasla potvrda u zajednickom izvoru) tumaci ih iz te perspektive. SLicno kao sto krscanstvo tumaci iz svoje perspektive stari zavjet, iako je upitno bi li se zidovi s takvim tumacenjem slozili.
Ili kao sto recimo Prabhupada drukcije tumaci Bhagavatu nego sto bi to napravio neki autoritet iz neke od cetri klasicene sampradaye ili kao sto bi se te cetri medjusobno razlikovale u manjim ili vecim nijansama ili ne samo nijansama...
A ono ostalo je koristenje puno ljepih rijeci da bi se zaobilazno reklo kako je moja sekta jedino u pravu, a drugi u zabludi
