Quote:
Cocaine Nights kaže:
Jesam, čitao sam neke knjige i radove.
U psihoanalizi "krive" i društvo i nagone i sve po redu... Ipak majku nekako najviše, a pogotovo u objektnim odnosima, ali to je naravno moj dojam.  Taj dojam izvlačim iz nekoliko argumenata. Uglavnom se kod objektnih odnosa za temeljno razdoblje psihičkog razvoja čovjeka uzima prvih nekoliko godina života (otprilike 1-3), a dobar dio autora ističe upravo prvih godinu, godinu i pol, kao najvažnije za kasniji zdrav razvoj. Manji naglasak se stavlja na Edipov kompleks (opet ovisi o samom autoru), a veći na ostvarivanje odnosa s primarnim objektom u najranijoj fazi. To je u većini slučajeva majka koja predstavlja prvu relaciju djeteta s okolinom te preko nje djete dobiva prve ugode i neugode, zadovoljenja i frustracije na čijoj bazi gradi sve kasnije odnose, kao i zdrav ili nezdrav psihički život. Kada psihoterepeutu koji polazi od te teorije kod razmatranja ličnosti dođe čovjek s problemima, za očekivati je da će on biti sklon dovesti u pitanje kvalitetu odnosa njegove majke s njim u najranijem razdoblju. |
E samo kriva je pretpostavka da se radi nuzno o majci, "majka" se ovdje uzima kao prvi objekt s kojim se dijete povezuje, a sam Winnicott navodi da se ne mora nuzno raditi o majci,samo najcesce se radi o majci pa se zato spominje majka. Kod djece koja nisu imala majku a imala su druge "dobre" objekte tj. objekte preko kojih su razvila relacije takodjer se ne moraju razviti nikakvi poremecaji...U svakom slucaju, jako je interesantno i recimo Winnicott se temelji na proucavanju klinickih slucajeva, pa preporucujem ako nemas potpunu averziju od takvog pristupa.
Sto se psihoterapeuta koji rade na principu objektnih odnosa tice, oni se orijentiraju i na odnose kasnije u zivotu te pogotovo odnose u sadasnjosti. Ali na isti nacin radi i recimo integrativna gestalt terapija, bar koliko se meni cini iz onog sto sam o njoj citala. Na isti nacin radi cak i CAT tj. ta kognitivno analiticka samo sto ona ukljucuje i kognitivne vjezbe.