Kuljiš vs. Pavičić, urbano vs. antiurbano...

[Zemljanin]

Gugenheim kaže:

A što se tiče Dežilovića, tu još uvijek čekamo da čovjek "skine junf", da kao Pavičić napiše tekst suprotan stajalištu i pamfletima vlastitih poslodavaca.

Pa nije da nije.

Ne znam ima li Dezulovic u ovome trenutku maticnu kucu ili bilo sto slicno tome, pa samim tim ne znam kakav je drustveno-politicki, odnosno ekonomski profil njegovog poslodavca ili njegovih poslodavaca, ali on i dalje uspjesno jase na valu distrakcije.

Evo u zadnjoj kolumni Bagdadski kalif racuna i na Bosnjake Dezulovic se na fin nacin izruguje plahtama novina ispunjenih zemljopisnom kartom kalifata i prigodnim popratnim tekstovima. Sprda se ljudskoj ludosti i njenoj pojavnosti u liku kalifa, kao i iz kombinacije senzacionalizma i ispraznosti novinskih neimara kojima je proglas uvjetno receno insana s dobrano poremecenom mentalnom higijenom udarna vijest.
I jednako se ruga povrsnosti konzumenata tako serviranih "ekskluziva" - kojima ispod radara prolazi cinjenica da je najveci svjetski terorista institucionalizirao svoju vojevanje za svete ciljeve kapitala i isti se nalazi mnogo mnogo zapadnije od nekadasnje Mezopotamije. Zapravo nju uglavnom pljacka i unistava je na daljinski...

[herostat]

Dežulovićev tekst je šablonski jednodimenzionalan, kao i ovaj tekst iz Srbije na istu temu koji malo više ulazi u problematiku, ali oba teksta se ne udubljuju i samim tim ne shvataju fenomen koji je opisan u ovom tekstu.

[Zemljanin]

herostat kaže:

Dežulovićev tekst je šablonski jednodimenzionalan, kao i ovaj tekst iz Srbije na istu temu koji malo više ulazi u problematiku, ali oba teksta se ne udubljuju i samim tim ne shvataju fenomen koji je opisan u ovom tekstu.

Prilično sam siguran da Dežulovic nema ambicije educirati publiku, a "povrsnost" i jeste karakteristika distrakcije ili udaranja zahebancije. Opet, ovako od doma - cijenim da je Dezuloviceva publika svejedno barem u grubim crtama upoznata sa "fenomenom" vezanim za eksploataciju nafte i urnisanje jedne drzave na nacin da ce ih se stanovnistvo ako treba i istrijebiti, ali ce dobiti tu demokraciju, pa neka sve ide u neku stvar.

Od ozbiljnijih tekstova koje sam citao u zadnje vrijeme, a koji se bave ovom tematikom - meni je ovaj Zlatka Dizdarevica jedan od boljih, a dobar mi je i ovaj od Maria Duspare.